معرفی حیوانات کمیاب جهان، (آرمادیلوی غول پیکر)
سلام باز هم حکایتی دیگر از حیوان کمیابی دیگر و این بار از آمریکای جنوبی. این شما و این هم:
آرمادیلوی غول پیکر
آرماديلوى غول پيكر، بزرگترين گونه در خانوادهى آرماديلوهاست. تمامى بدن اين حيوان، با پوشش سختى شبيه به سطح كاشى شده، پوشانيده شده است! اين جلد محافظ، ضخيم و سنگين است. ممكن است اينطور به نظر برسد كه او حيوانى كند رو و با قدمهاى سنگين است، اما در واقع، مىتواند روى انگشتان خود، تا حدودى سريع حركت كند. او مىتواند روى پاهاى عقبى خود بايستد و با كمك دمش حركت كند.
ديگر مشخصهى بارز آرماديلوى غول پيكر، پنجههاى تيز پاهاى جلويى اوست كه بلندى ناخن آنها به ٢٠ سانتيمتر هم مىرسد. هنگام احساس خطر و براى دفاع از خود، او بدنش را به شكل يك توپ جمع مىكند، اما چون نمىتواند خود را به شكل توپ كاملاً گرد درآورد، هنگامى كه خود را در خطر مىبيند، به سرعت حفرهاى مىكَند و درون آن پنهان مىشود. او از پنجههاى بلند و تيزش، براى دفاع از خود، كندن پناهگاه و پىكنى و خاكريز ساختن براى يافتن غذا، استفاده مىكند. آرماديلو، موجودى شببيدار است و شب هنگام به شكار و فعاليت مىپردازد. غذاى اصلى اين حيوان، مورچه و موريانه است و گاهى اوقات هم از عنكبوتها، كرمها، حلزونها و يا نوزادان حشرات (لارو حشرات) تغذيه مىكند.
زيستگاه
آرماديلوهاى غول پيكر، در امتداد جنگلها و دشتهاى داراى پوشش گياهى و بارانهاى فصلى و در نزديكى منابع آب، يافت مىشوند. بيشترين آنها را مىتوان در نواحى شرق كوههاى آند در آمريكاى جنوبى پيدا كرد. آنها لانههايى را در نزديكى تپههاى موريانهها حفر مىكنند. آرماديلوها در يك نقطه نمىمانند و به صورت مستقل زندگى كرده، تشكيل اجتماع نمىدهند. دوران باردارى آرماديلوهاى ماده، حدود ٤ ماه است و در هر نوبت زايمان، يك تا دو توله به دنيا مىآيند. نوزادان در هنگام تولد، پوستهى نسبتاً كاملى دارند. آرماديلوهاى غولپيكر، به دليل شكار شدنشان براى غذا در حوزهى رودخانه آمازون و پاراگوئه، و همين طور قطع درختان جنگلى به منظور راهسازى، در معرض خطر هستند.
نظرات شما عزیزان: